Kako se bolesti “vide” na rendgenu - evo kako da protumačite analize nakon snimanja pluća!
RTG snimak pluća je orijentaciona dijagnostička metoda koja može ukazati na razna oboljenja pluća - TBC, bronhitis, astmu, tumor, emboliju…
Snimanje pluća rendgen aparatom i beleženje nalaza na filmskoj ploči spada u najstarije metode postavljanja dijagnoze sa stanovišta savremene pulmologije, a primenaX (rendgenskih) zraka u medicini započela je ubrzo nakon njihovog otkrića, 1895.godine.
PROČITAJTE JOŠ: Analiza krvi i urina: kako da sami protumačite laboratorijske rezultate
Danas se, zahvaljujući primeni računarske tehnologije, umesto na RTG filmu, nalazi u većini slučajeva beleže na CD-u.
Svaki prvi pregled lekara specijaliste pulmologa podrazumeva i RTG snimanje pluća.
Iskašljavanje krvi je jedna od najozbiljnijih indikacija za primenu ove dijagnostičke metode, a RTG snimanje radi se prilikom preoperativne pripreme pacijenta, ukoliko postoji sumnja ili se prate rezultati lečenja bolesti pluća poput tuberkuloze, tumora, upale, hronične opstruktivne bolesti (astma, hronični opstruktivni bronhitis), pucanje plućne maramice (pneumotorax), embolije, sarkoidoze pluća, parazitskih obolenja, kao i bolesti drugih organa koje se mogu preneti na pluća.
Kako se bolesti “vide” na rendgenu?
Pošto se radi o negativu filma, “tvrde” ili “čvrste” strukture u grudnom košu prikazuje se kao bele senke (kosti, promene koje su kalcifikovane), dok vazduh u plućima izgleda kao rasvetljenje ili tamne senka, usled male gustine. Između ovih krajnosti postoji niz različitih nijansi sivo-belih senki, a na osnovu snimka mogu se dijagnostikovati razna oboljenje:
Tuberkuloza-šupljine u plućima, nastale propadanjem tkiva uzrokovanim ovom bolešću, na RTG snimku se vide kao trakaste ili prstenaste tvorevine sa zidom koji može biti tanji ili deblji, u zavisnosti od stadijuma oboljenja.
Kliknite OVDE za nastavak teksta!
