Već sa 22 godine Jelisaveta Načić postala je crtač – tehnički pripravnik u tadašnjem Ministarstvu građevina.
Rođena je 1876. u Beogradu, u porodici imućnog trgovca Mihaila S. Načića. Godine 1896. upisala je tek otvoreni Arhitektonski odsek Tehničkog fakulteta, gde je i diplomirala 1900. sa odličnim ocenama. U to vreme državna služba i činovnička mesta bili su namenjeni onima koji su odslužili vojni rok, što praktično znači muškarcima. Jelisaveta stoga prelazi u beogradsku opštinsku službu, gde nakon položenog državnog ispita radi kao arhitekta sve do Prvog svetskog rata.
PROČITAJTE JOŠ: Pogledajte najlepše srednjovekovne trvđave u Srbiji (FOTO)
Kada je raspisan konkurs za idejno rešenje Crkve Svetog Đorđa u Topoli, prijavila se i osvojila treće mesto.
Kao mlad inženjer radila je uz arhitektu Dimitrija Leka 1901. godine na uređenju Malog Kalemegdana. Dve godine kasnije samostalno je projektovala stepenište sa česmom na Kalemegdanu.
Njen potpis stoji i na projektu najstarije osnovne škole u Srbiji, Kralj Petar Prvi kod Saborne crkve.
Godine 1911. izradila je projekat za kompleks radničkih stanova na Dorćolu. Njena zaostavština su i planovi za uređenje Terazijskog platoa i trga u Savamali koji nije realizovan.
Pored nekoliko ustanova i bolnice za tuberkulozne, uradila je i projekat za crkvu u Štimlju na Kosovu i Metohiji i Crkvu Aleksandra Nevskog na Dorćolu, čija je gradnja prekinuta za vreme Prvog svetskog rata, a zatim nastavljena po planovima drugog arhitekte.
U toku rata bila je odvedena u logor u Mađarskoj gde je upoznala budućeg supruga, internirca iz Albanije, profesora Luku Lukaja. Posle oslobođenja kratko su živeli u Beogradu, a zatim su se preselili u Dubrovnik.
Jelisaveta je prestala da se bavi svojom profesijom i posvetila se porodici. Umrla je u Dubrovniku 1955. godine.
Tekst: Vanja Ostojić
Izvor: Lepa & Srećna
Još uvek nema komentara - sjajna prilika da pokreneš diskusiju.