U Indiju sam krenula pripremljena, znala sam šta ću videti, kakvih sve izazova može biti, ali draž svakog putovanja upravo je u onom neočekivanom, neplaniranom, vanrednom. Iznenađenje ovog puta bio je glavni grad države Radžastan – Džajpur, koji se nalazi na severozapadu Indije (240 kilometara od Delhija) i u kojem živi više od tri miliona stanovnika. Ovaj grad je muzej na otvorenom zbog svoje istorije o kojoj svedoče spomenici, hramovi, palate, tvrđave, kapije, tornjevi, trgovi... Osnovao ga je maharadža Džaj Sing II 1728. godine koji ga je, za razliku od većine tadašnjih haotičnih gradova, gradio na principima hindu teorije arhitekture. Zahvaljujući širokim ulicama koje se seku pod pravim uglom, urbanisti ga danas smatraju jednim od najbolje planiranih gradova.

U obilazak sam krenula od glavne ulice u kojoj se nalazi simbol grada Palata vetrova - Hava Mahal. Ova petospratnica sagrađena je u obliku krune boga Krišne, sva je od crvenog i ružičastog kamena peščanika. U centru je i Gradska palata, zapravo kompleks koji se sastoji od kuća i rezidencija sa baštama i dvorištima. Pored palate žive potomci nekadašnjeg maharadže koji i danas u njoj organizuju svečane prijeme.

Tu u centralnom gradskom paviljonu, kod maharadžine rezidencije (Čandra Mahal) nalazi se minijaturni hram Govind Devdži, posvećen Krišni, jedan od mnogobrojnih hramova u ovom gradu. Preko puta Gradske palate je Džantar Mantar, opservatorija čije betonske građevine na prvi pogled deluju čudno ali pomoću njih tačno je računanje vremena u odnosu na položaj sunčeve senke, određivanje horoskopa ili položaj planeta na nebu. Pink siti je opasan zidinama unutar kojih je nekada bio smešten ceo grad a sada se prostire daleko izvan kapija. Velelepne su, obavezno ih obiđite.

Muzeji i galerije, monumentalni spomenici, istorijsko nasleđe i arhitektura zadivljuju, ali pijaca je mesto na kojem se može osetiti atmosfera grada i videti kako žive njegovi žitelji. Ima nekoliko velikih, prošetajte između tezgi, susretnite se sa Indusima, i bez po muke ostvarićete komunikaciju, svi govore engleski koji je i službeni jezik. Srdačni su, neposredni i radoznali. Džajpur je bio poslednja stanica mog puta po Indiji sa kojeg sam ponela pregršt fantastičnih uspomena, i baš kako to i treba da bude - najlepše uvek dođe na kraju, da upotpuni sliku i zaokruži priču. Ružičasti grad je poseban, drugačiji, neverovatan, a mene je potpuno iznenadio i oduševio.

Amber palata - tvrđava, udaljena je desetak kilometara od centra grada, na vrh brda je a najinteresantnije je do nje stići na slonovima koji odlično poznaju put. Ranije, njeno podnožje bilo je okruženo jezerom koje je, nažalost, presušilo. Gradnju palate u 16. veku započeo je maharadža Man Sing, a Džaj Sing je kasnije znatno proširio zamak. Čuvena je po mešavini hindu i islamske arhitekture, i veoma je bogato ukrašena slonovačom, ogledalima, staklom i izuzetnim slikama. Unutar zidina su vrtovi, sale za javnu i dvorsku publiku, zenani i haremi.

Uživajte i vi u atmosferi ovog grada kroz našu galeriju slika...

Tekst: Dragana Jevtić

Džajpur, ružičasti grad
1/11
Džajpur, ružičasti grad
Vidi galeriju
LepaiSrecna U državi Radžastan ružičasta je boja gostoprimstva, zato je maharadža Man Sing II 1876. godine naredio da se, u čast dolaska princa od Velsa, svaka kuća Džajpura okreči upravo ovom bojom. Od tada pa do sada čuva se autentični roze izgled ovog grada