Sveta Petka, kao jedna od najvećih misionarki hrišćanske vere, poštuje se u celom pravoslavnom svetu, a na poklonjenje njenim svetim moštima koje počivaju u Jašiji, u Rumuniji, dolaze i pripadnici drugih religija, verujući u njenu isceliteljsku moć.

Posebno joj se obraćaju žene svih vera i nacija smatrajući je svojom zaštitnicom.

Kult svetiteljke je u Srbiji dobio na snazi krajem 14. veka, posle Kosovske bitke i u vreme početka turske vladavine kada su mnogi umni i duhovni ljudi našli utočište u srpskoj zemlji.

Sveta Petka je živela krajem 10. i početkom 11. veka pre podele hrišćanstva.

Rođena je u Epivatu, kod Kalitrakije, u Maloj Aziji, a prema zapisima srpskog vladike Nikolaja Velimirovića, poreklom je Srpkinja.

Po predanju, sveta Petka je mnoge godine provela u pustinji, u postu i molitvi i usamljeničkom životu. Predanje dalje kaže da joj se u snu javio anđeo i uputio u otadžbinu da širi veru Hristovu.

Na njenom grobu, kaže legenda, događala su se čuda. 

Upokojila se u VI veku. Mošti njene čudotvorne u toku vremena behu prenošene: u Carigrad, u Trnovo, pa opet u Carigrad, pa u Beograd. Sada se nalaze u Rumuniji, u gradu Jašu. U beogradskom gradu nalazi se voda (agiazma) svete Petke, koja čudotvorno leči sve one bolesnike, koji sa verom u Boga i ljubavi prema ovoj svetiteljki ka njoj pritiču.

Sveta Petka se po broju svečara nalazi na petom mestu na listi najvećih srpskih slava.

Izvor: Rtv.rs