Na dan 14. septembra obeležava se početak crkvene Nove godine, kada započinje novi godišnji ciklus prizivanja molitvenog zastupništva svetih po minejskom, mesečnom, bogoslužbenom krugu.

Tim povodom se u sedištima svih Crkava, tj. praktično u sedištu svake Eparhije, služi kolenopreklona molitva Gospodu da blagoslovi "venac godine", da sačuva pravoslavlje u miru, da cela godina protekne dobro, da bog sve gradove i sva mesta sačuva nepovređene, da zaštiti hristoljubive vladare i narodu božijem daruje pobedu nad protivnicima. Moli se i za pobedu pravoslavlja nad krivoverstvom, za plodove zemaljske, za zdrav i "blagorastvoren" vazduh, dobro vreme i izbavljenje od svih nevolja.

PROČITJTE JOŠ: Kako je Bog blagoslovio ljudski rod: osveštanje grožđa pred Preobraženje

Sveti Amvrosije Mediolanski kaže da godinu treba početi u septembru u slavu Svetog Cara Konstantina, rođenog u Srbiji, u Nišu. U Vizantiji je dugo trajala dilema kada treba slaviti početak nove godine, da li u martu ili pratiti Vaskrs? Odlukama Prvog i (potvrdom) Šestog Vaseljenskog sabora odlučeno je da se početak godine stavi u septembar, jer je oko jevrejske nove godine, Isus Hristos, ušavši u hram, oglasio godinu milosti Gospodnje. Dugo je još vremena uzelo dok se Nova godina nije počela jednoobrazno proslavljati 1. septembra po julijanskom kalendaru, tako je i u Srbiji sve do vremena Cara Dušana, Nova godina počinjala u martu.

Od 1989. godine ovaj dan se, na predlog Vaseljenskog Patrijarha, obeležava kao dan tvari Božije, odnosno svega od Boga stvorenog. Ovaj praznik pre svega podseća ljude na brigu o životnoj sredini i prirodi uopšte koja je nemarnim, neodgovornim i krajnje nehrišćanskim delovanjem čovekovim bolno ranjena i nasilnički ugrožena.

Od današnjeg dana u našem narodu počinje setva, u nekim krajevima se nosi seme u crkvu da se osveti. Pojedini rodovi slave danas krsnu slavu - Svetog Simeona Stolpnika.

Izvor: Mitropolija australijsko-novozelandska / SPC