Pošto glijalne ćelije imaju ulogu da čiste od štetnih materija, one vremenom počinju da proždiru sve neaktivne ćelije, jer ih raspoznaju kao suvišni moždani otpad koji treba raščistiti.
Kako svaka ćelija ima ogroman broj sinapsi, proždiranje se odvija kao lančani proces. Jedini spas od toga da mozak proždere samog sebe je u aktivaciji što većeg broja moždanih ćelija. Aktivne ćelije nisu u opasnosti od uništenja, jer šalju jasan signal po kome ih glijalna ćelija razlikuje od štetnih materija.
Za razliku od tela, naš mozak ne voli lenjost i potrebna mu je stalna akcija i što veća uposlenost. Stoga je neophodno svakodnevno ga stimulisati:
- Stalnom komunikacijom sa drugim ljudima (jer je čovek po prirodi društveno biće)
-Učenjem novih činjenica i savladavanjem veština (strani jezik, muzički instrument, kreativni kurs pletenja, štrikanja, slikanja, vajanja, ples…)
-Redovnim vežbanjem uma (igre memorije, različite vrste ukrštenica, osmosmerke, sudoku, matematički i logički zadaci, šah…)
-Čitanjem- prema istraživanjima, ljudi koji čitaju za trećinu manje obolevaju od demencije i Alchajmerove bolesti
-Meditacija- ova aktivnost menja moždane talase, obnavlja veze između leve i desne moždane hemisfere. Poznato je da na propadanje moždanih ćelija i mentalnih aktivnosti i te kako utiče stres. Meditacija smanjuje nivo kortizola, stoga ima snažno antistres dejstvo.
Sve aktivnosti koje angažuju moždane ćelije preventivno deluju na razvoj demencije. Naučnici smatraju da vežbe za izoštravanje uma mogu odložiti Alchajmera i za deset godina.
Izvor:Lepa&Srećna/Vanja Ostojić