Velika sreda je sreda Strasne (Stradalne) sedmice.
Bogoslužbene himne ovoga dana govore ο ženi grešnici koja je mirom pomazala Isusa Hrista u Vitiniji, u domu Simona gubavoga (Lk. 7,36-50), a istovremeno se spominje i Judino izdajstvo, koje se zbilo posle.
Na Veliku sredu prestaje se sa služenjem Pređeosvećene Liturgije kao i sa čitanjem molitve Sv. Jefrema Sirina koju prate veliki pokloni.
U bogoslužbenim pesmama koje se ovog dana poju u crkvama na bogosluženjima poučno se poredi postupak pokajane bludnice i učenika izdajnika. Služi se Veliko povečerje (kao i u utorak).
Pre Liturgije, umesto otpusta časova sa izobraziteljnom, sveštenik čita molitvu: "Vladiko mnogomilostivi..." koja se čita tokom Velikog posta na kraju Velikog povečerja.
Prilikom čitanja ove molitve, svi prisutni u hramu čine metanije do zemlje.
Zatim sveštenik moli od naroda oproštaj, kao i na početku Svete Četrdesetnice. Isto čine i svi prisutni.
Na kraju Liturgije, kod "Budi imja Gospodnje.." poslednji put se čita molitva prepodobnog Jefrema Sirina sa tri zemna poklona i po tipiku: "potpuno prestaju pokloni koji se čine u crkvi".
Ovim se završava sve što je karakteristično za velikoposno bogosluženje i počinju posebna bogosluženja, vezana isključivo za stradanja Gospodnja ("stradalna" ili "strasna bogosluženja").
Zašto naša Crkva ovoj molitvi poklanja posebno mesto u bogosluženju i zašto se toliko puta ponavlja tokom Velikog posta?
To je zato što se ova molitva izlila iz savršeno očišćenog i svetog srca i iz uma porsvećenog Božjom blagodaću, uma koji je postao pričasnik Hristovog uma.
Otud takva moć i takvo tajanstveno dejstvo ove čudesne molitve na hrišćansko srce.
VELIKOPOSNA MOLITVA JEFREMA SIRINA
Gospode i Vladiko života moga,
duh lenjosti mrzovolje, vlastoljublja i praznoslovlja,
ne daj mi. (zemni poklon)
Duh celomudrenosti,
smirenoumlja, trpljenja i ljubavi,
daruj meni sluzi Tvome. (zemni poklon)
O Gospode Care,
daruj mi da vidim grehe svoje
i da ne osuđujem brata svoga,
jer si blagosloven u vekove vekova.
Amin. (zemni poklon)